วันพุธที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

กลอนเพื่อน

 นี่หรือคือเพื่อน
    นี่หรือคือเพื่อน                       ที่เอื้อมมือช่วย 
  แค่เธอนั้นรวย(หรือ)          เธอเข้าใจผิด 

เพื่อนที่คอยเคียงข้างเวลาวาง
เพื่อนที่คอยเป็นห่วงเวลาเหงา
มิตรภาพของสองเรา
ไม่มีวันจางหายไป

ขอบคุณ ที่ช่วยปลอบในยามเหงา
ขอบคุณ ที่ร่วมเศร้าในยามทุกข์
ขอบคุณ ที่คอยปลุกในยามฝัน
ขอบคุณ ที่มีกันร่วมเดินทาง


เมื่อเธอฉันนั่งใกล้ชิดสนิทใจ
ไกลแสนไกลเราไปกันไม่เคยห่าง
แต่มีพบย่อมมีพรากแสนเสียดาย
ต่างก็มีหน้าที่ภาระตน
จะอดทนวันที่ได้กลับมาเจอ


เวลาใกล้ชิดเธอมีความสุข
ไม่มีทุกข์ในเวลาที่เหงา
นั่นคือเธอเพื่อนที่ดีของเรา
เวลาเศร้ามีเธอคอยปลอบใจ

กลอนวันเกิด


สุขสันต์วันเกิดนะ...ตัวเอง
อย่ามัวนั่งเซ็งทำใจเหงา
กี่ปีแล้วกับเวลาของเรา
เวลาที่พระเจ้าท่านให้มา

ทบทวน ทุกสิ่ง ที่ทำ
ดีร้าย สุขทุกข์..ถาม เฝ้าตามหา
ยังมีเหลืออีกนานไหม....เวลา
จะใช้อย่างมีคุณค่าหรือ...ละเลย

มีดอกไม้ให้ตัวเองให้เก่งแกร่ง
เติมด้วยแรงศรัทธาท้ามุ่งหมาย
เดินต่อไปทางข้างหน้ายังท้าทาย
ใจละลายไปเพียงครั้งยังอยู่ดี

กลอนคิดถึง



โทรไปก็ไม่รับ   ไม่เห็นโทรกลับมาหา

เธอรู้บ้างไหมว่า  ฉันคิดถึงเธอแค่ไหน

จะนั่งก็คิดถึง       ลำพึงคนึงหา

คิดถึงทุกเวลา      คิดถึงทุกลมหายใจ


หลายครั้งกับคำถาม     ที่เกิดกลางระหว่างใจ

            เป็นแค่ความสงสัย  แอบอดไว้เนิ่นนานมา

      พ้นผ่านกาลเลยล่วง     คนเคยห่วงห่างหายหน้า

            หายห่างนานเวลา    ลืมเลือนว่าใครคงคอย

     เกินไกลไกลเกินแล้ว    โอ้ดวงแก้วไกลล่องลอย

            ไม่เคยเคืองสักน้อย แม้เจ้าถอยทิ้งห่างไป

     เจ็บปวดย่อมมีรู้             เพราะเป็นผู้มีหัวใจ

            ที่มีมากคือห่วงใย   อวยพรให้...สุดคิดถึง


ไม่มีแม้สักวินาที ที่จะไม่คิดถึง
ไม่มีแม้สักเสี้ยวใจนึง ที่เผื่อไปที่ไหน
ไม่มีแม้เศษเสี้ยวความรัก ที่จะละเลยไม่ใส่ใจ
มีทั้งหมดของหัวใจ เก็บเอาไว้ให้แต่เธอ


กลอนกวนๆ


อันสตรีมีมากกว่าฝูงลิง
จะจีบทิ้งจีบข้วางก็ยังไหว
เขาไม่รักเราแล้วไม่เป็นไร
หาใหม่ได้กระเทยมี

โธ่เธอที่รักจะให้ฉันทำยังไง

ใครคนนั้นที่อยู่ใกล้           ทำให้ฉันต้องชะงัก

โธ่ โธ่ โธ่...เธอที่รัก     

อุปสรรค               ยากหนักหนา
ใครคนนั้นฉันไม่กล้า

เธอเองเกรงกลัวกว่า      เพราะว่าเป็นพ่อของเธอ..........

 

รู้บ้างไหมใครเขาเฝ้าคิดถึง
รู้บ้างไหมใครเขาเฝ้าคนึงหา
รู้บ้างไหมคิดถึงเธอทุกเวลา
เจ็บป่วยมาคิดถึง...หมอ..ก่อนใครเลย

กลอนรัก


วาจาที่อ่อนหวาน
เหมือนวันวานที่หวานอยู่
ฉันอยากให้เธอรู้
ฉันยังอยู่เคียงข้างเธอ

อันความรักฟักใจให้หลงใหล
อยากจะได้เธอมาเป็นคู่ขวัญ
อยู่แนบกายเคียงคู่ดวงชีวัน
ให้รักนั้นอยู่คู่เราไม่เหงาใจ
แต่นานไปในใจไม่กล้าบอก
คิดกลับกลอกอยู่นานให้หวั่นไหว
อยากจะบอกรักเธอด้วยดวงใจ
เพื่อจะได้เคียงชิตนิจนิรันดร์

ฉันนั่งมองดวงดาวอยู่ตรงนี้...
ฉันเห็นแสงสีดาวดวงน้อยอย่างสดใส..
ดาวดวงน้อยส่องสีทองอยู่แสนไกล..
ช่างอยู่ไกลเกินหัวใจจะเอื้อมมือ......
หากเธอคือดวงดาวบนท้องฟ้า.....
สายธาราคือฉัน คงเศร้าหมอง...
ทั้งชีวิต ฉันมีสิทธ์ได้แค่มอง...
ฉันคือคลอง เธอคือฟ้า  ไกลเกินจริง..........